Koci charrrakter

Każdy, kto miał w życiu więcej niż jednego kota, doskonale wie, że każdy z nich był inny pod względem charakteru. Wielu naukowców do tej pory nie chce otwarcie przyznać, że zwierzęta tak jak my mają swoją niepowtarzalną osobowość, opiekunowie wiedzą jednak, że nie da się temu zaprzeczyć. Każdy kot reprezentuje mieszankę cech, które w swej kombinacji decydują o tym, jak zachowa się w określonych sytuacjach, jakie będzie miał podejście do innych kotów i ludzi, jak będzie sobie radził w sytuacjach stresowych. Najprościej i najłatwiej można podzielić koty na pewne siebie, dające sobie radę w każdej sytuacji i koty lękliwe, mające trudności w adaptacji do nowych warunków. Jeśli mamy w domu kota od niedawna, najłatwiej możemy sprawdzić, do jakiej kategorii należy, kładąc na ziemi nieznany kotu przedmiot i obserwując, jak szybko zdecyduje się do niego podejść i w jaki sposób to zrobi – czy podchodzi szybko i pewnym siebie krokiem, czy też na podkulonych łapach lub w ogóle się na to nie decyduje? Ponadto, koty możemy podzielić ze względu na ich chęć do nawiązywania kontaktu z opiekunem – istnieją kocie „przytulanki”, które jak broszka nie chcą się oderwać od opiekuna lub chodzą za nim krok w krok (z czego to wynika i jak wczesny okres życia wpływa na późniejsze zachowanie kotów, pisałam we wcześniejszych artykułach). Na drugim końcu skali jest kot, który nie lubi być brany na ręce, czy na kolana i wręcz wydziela opiekunowi niezbędne dawki czułości.

Mimo tego, że nie ma wielu prac poświęconych temu zagadnieniu, istnieje kilka klasyfikacji, próbujących podzielić koty na kilka typów osobowości. I tak słynny amerykański koci behawiorysta Jackson Galaxy w swojej książce pt.”Kotyfikacja” pisze o trzech typach kotów: 1) buszmenie, 2) drzewiarzu, 3) i plażowiczu. Buszmen to kot, który lubi przyczajać się w niskich i zamaskowanych miejscach, co przypomina naturalne zachowania dzikich kotów. Drzewiarz lubi miejsca położone wysoko, które pozwalają mu odpoczywać w spokoju, i z których jest dobry widok na okolicę. Plażowicz to, podobnie jak buszmen, kot niskopienny, nie ukrywa się jednak i chętnie zajmuje centralne miejsce w salonie. Żaden z opisanych wyżej typów nie dotyczy kotów lękliwych, opisuje jedynie preferencje do zajmowania określonych miejsc w domu, wynikających z charakteru danego kota.

Oprócz tego Galaxy wyróżnia kota mojito, czyli pewnego siebie, gościnnego, aktywnego, zrelaksowanego i chętnie nawiązującego relacje z ludźmi, a także kota Napoleona, który w sposób agresywny próbuje zaznaczyć swój teren. Taki kot nie czuje się dobrze na własnym terytorium i w związku z tym może znaczyć różne przedmioty. Trzeci typ to spotykany dość często kot strachajło (czyli inaczej mówiąc: znikający punkt). To kot przemykający pod ścianami na widok obcej osoby, nigdy nie pojawia się w strefie centralnej pokoju, boi się i nierzadko unika nawet opiekuna.

Jeszcze ciekawszą klasyfikację przedstawia Denise Seidl. W książce “Zabawy z kotem” dzieli kocie charaktery na sześć typów: 1) odkrywca o świetnym węchu – to kot, który interesuje się wszystkim dookoła i z pewnością sprawdzi zawartość torby na zakupy po powrocie opiekuna do domu, 2) zawadiaka i łowca – nietrudno namówić go na zabawę, lubi się bawić zarówno z innymi kotami, jak i z człowiekiem, 3) akrobata i sportowiec – takiego kota trudno zmęczyć, wspinaczka i biegi to jego ulubione dyscypliny sportowe, 4) samowystarczalny – sam chętnie znajduje sobie rozrywkę, znudzony i pozbawiony uwagi ze strony opiekuna i zajęć potrafi przewrócić mieszkanie do góry nogami, 5) łagodny – nieco nieśmiały, potrzebuje zachęty do zabawy i czasu na oswojenie się z nowymi zabawkami; poza tym to kot, który lubi się przytulać i ceni sobie kontakt z opiekunem, 6) wybredny – trudno go zadowolić, jest wymagający, jeśli chodzi o rodzaj zabawek.

[Marta Chrzczanowicz]